10 maart – 26 april 2018
Andromache
Vrede. Vier mensen in de nasleep van een oorlog. Alle vier aangeslagen, alle vier met een politieke verantwoordelijkheid, alle vier uitgeleverd aan de grilligheid van hun hartstocht. Wat ogenschijnlijk als een Griekse soap begint, wordt al gauw een kluwen van destructieve verlangens waarin het viertal steeds verder verstrikt raakt.
Geïnspireerd door Euripides schreef Jean Racine in 1667 dit stuk over de overlevenden van de Trojaanse oorlog, voor het hof van Lodewijk XIV, de Franse zonnekoning. Het is een scherp gecomponeerde tragedie, die voortdurend onder spanning staat doordat er zoveel onuitgesproken blijft. Daarmee werd Racine de grondlegger van het moderne psychologische drama.
Na Smekelingen (eveneens regie: Olivier Diepenhorst) en Troje Trilogie presenteert Toneelschuur Producties met Andromache opnieuw een stuk gebaseerd op een eeuwenoude Griekse tragedie.
Met een ijzersterke cast bestaande uit Roeland Fernhout, Kirsten Mulder, Ellen Parren en Matthijs IJgosse gaat Olivier Diepenhorst dit taalmonument van Jean Racine uit 1667 te lijf. Hij wil de personages niet neerzetten als slachtoffers van een onmogelijke liefde, maar als slachtoffers en dader van de geweldspiraal waarin zij leven.
- tekst Jean Racine
- vertaling Herman Altena
- regie Olivier Diepenhorst
- met Roeland Fernhout, Steven Ivo, Matthijs IJgosse, Kirsten Mulder, Ellen Parren
- decor Marc Warning
- kostuums Nicky Nina de Jong
- lichtontwerp Casper Leemhuis
- dramaturgie Rob Klinkenberg
- foto Annaleen Louwes
Olivier Diepenhorst over ‘Andromache’
Andromache wordt vaak gezien als een liefdestragedie, maar voor mij gaat zij vooral over jonge mensen die zijn opgegroeid tegen de achtergrond van een wereld die permanent in oorlog is. De oorlog lijkt voorbij, maar in hen woedt hij voort, waardoor zij geen andere mogelijkheid zien dan hun toevlucht te zoeken tot extreem geweld als uitweg uit hun persoonlijke misère. Als het geluk en de liefde niet voor hen zijn weggelegd, dan ook niet voor de ander.